Лилјана Блажевска (1944–2020) е родена во Скопје, Македонија. Раното детство го поминала во родниот град, апсорбирајќи ја силната левантинска традиција на регионот. На 11-годишна возраст, Блажевска со своето семејство се преселила во Белград, Србија, главниот град на тогашната федерација на Југославија. Во тоа време, културната атмосфера во Белград беше под централноевропско влијание многу поизразено отколку во нејзиниот роден град. Композитот на овие две културни перспективи подоцна ќе се одрази во нејзиното сликарство.
Блажеска во 1969 година ја завршува својата постдипломска работа на отсекот сликарство на Академијата за ликовни уметности во Белград. Студирала во класата на познатата југословенска сликарка Љубица „Цуца“ Сокиќ.
До почетокот на 1970-тите, таа веќе ги откри формалните и тематските елементи што ќе ги следи во нејзините слики. Во текот на кариерата на Блажевска, нејзината работа е претставена на повеќе од 20 самостојни изложби и безброј групни презентации низ Југославија, вклучувајќи ги: Галеријата БЛОК во Белград (2013); Македонски сликари во галеријата САНУ во Белград (2009); Галерија УЛУС во Белград (2006); Уметничка галерија Културни Центар Белград во Белград (1991); Галерија „Комерс“ во Љубљана, Словенија (1988); и Меѓународна изложба на жени сликари во Градската уметничка галерија во Пиран, Словенија (1976); меѓу многу други.
За своите дела доби бројни награди. Беше долгогодишен член на Друштвото на ликовни уметници на Србија. Почина во Белград, во 2020 година.
Делата на Љиљана Блажевска, создадени во текот на пет децении потекнуваат од комбинација на левантински и европски влијанија. Нејзиниот сликарски стил пренесува лична митологија слична на сон, лишена од обични наративи. Светот што таа го конструира е населен со крилести суштества, мутанти, принцови, мајки и невести.
