Во денешниот текст ќе се осврнеме на вториот дуел помеѓу Фишер и Спаски од 1992 година. Инаку, навадениот настан помеѓу поранешните светски шампиони беше прогласен за неофицијален Светски шампионат во шах, бидејќи тоа беше неофицијален реванш на нивното Светско првенство од 1972 година. Фишер победи со 10-5, со 15 нерешени.
Турнирот се играше на крајот на 1992. година во тогашна Сојузна Република Југославија, која беше под санкции на ОН.
Иако имаше многу медиумско покривање и одредена драма, јавниот интерес за историскиот реванш Фишер-Спаски не беше ни приближно голем како натпреварот на Светското првенство во 1972 година во Рејкјавик, Исланд.
Oткако го победи Спаски и ја освои титулата Светски шампионат на Светското првенство во шах во 1972 година, Фишер требаше да ја одбрани титулата во 1975 година, но тој не беше задоволен од форматот на Светското првенство и му ја предаде титулата на тогашниот предизвикувач Анатолиј Карпов. Во тоа време, форматот беше натпревар од 24 натпревари, при што победникот беше првиот играч кој постигна 12½ поени; доколку мечот биде нерешен 12–12, тогаш натпреварот би бил прекинат, паричната награда би била поделена, а шампионот би ја задржал својата титула.
Првите натпревари се одиграа на „Свети Стефан“. Правилата беа така дефинирани да после освоени пет бодови, се прави пауза од десет денови, а преостанатите партии се играат во Белград.
По победата на Фишер, тој се прогласи за „Непоразен светски шампион“. Неговиот статус на светски шампион во 1992. година не беше широко признат.
Двете локации на који се играше во тоа време беа дел од иста држава, Сојузна Република Југославија, која беше под спортски санкции. Учеството на Фишер доведе до конфликт со Американската влада, која го предупреди Фишер дека неговото учество ќе ја прекрши наредбата на федералната влада САД.
Американската влада на крајот издаде налог за негово апсење. После тоа, Фишер живеел како емигрант.
Фишер никогаш повеќе не играше званични натпревари и почина во 2008 година.
За Спаски овој меч се покажа како последен голем предизвик. Тој продолжи да игра повремени настани, но никогаш повеќе не се натпреваруваше во циклусот светски шампионат.
Финалната позиција на првата партија – победа на Фишер
Финалната позиција на дванаесетата партија – победа на Спаски
Финалната позиција на последната партија – победа на Фишер
