Бора Иљовски е еден од најдоследните и најоригиналните сликари во Србија во втората половина на 20 век. Добитник на неколку престижни награди, Иљовски беше присутен на ликовната сцена речиси пет децении, останувајќи доследен на својата единствена авторска поетика, која ја изразуваше преку апстрактни слики, цртежи, акварели и колажи.
Роден е во 1942 година во селото Дренова кај Лерин во Егејска Македонија, како трето дете на таткото Илија (по професија пекар) и мајката Александра, на која не се сеќава. Со баба и дедо живеел во родниот град до седумгодишна возраст, а подоцна, во бранот бегалци по граѓанската војна во Грција, се упатил кон Полска и Југославија. Во неговите подоцнежни документи, името Периклис Илиопулос е спомнат, кој како датум на раѓање го измислила неговата баба за да не има поголеми проблеми со властите во Грција.
Во Белград дошол во 1956 година, а во 1961 година се запишал на Академијата за ликовни уметности во класата на Ѓорѓе Бошан, кај кого завршил постдипломски студии во 1968 година. Првата самостојна изложба ја има во Галеријата на Графичкиот колектив и Галеријата на Коларх донмент во 1968 година. Оттогаш, покрај бројните самостојни изложби, учествува и на значајни домашни и меѓународни изложби.
Меѓу другото, во 1982 година изложува во југословенскиот павилјон на 41-то Биенале во Венеција. На покана на авторот на изложбата „Во клисурите на Балканот“, Рене Блок, тој изложуваше и во 2003 година во Kunsthalle Fridericianum во Касел. Неговите дела се претставени на повеќе од 20 индивидуални и голем број групни изложби во земјата и странство.
За ретроспективната изложба во Музејот на современа уметност во Белград „Повторно и секогаш, Бора Иљовски – слики и цртежи 1967-2005 година“, курирана од Бранислав Димитријевиќ, ја доби наградата „Политикана“ за 2006 година. На таа изложба беа прикажани над сто негови дела. Иако беше присутен на домашната уметничка сцена од крајот на 60-тите години и за тоа време стана еден од најзначајните сликари, каталогот отпечатен за таа изложба беше негов прв каталог отпечатен во Србија.
Сликата „Џез“ (1984), која уметникот и ја подари на музичарката Бисера Велетанлиќ, директно се однесува на она на што уметникот инсистирал, а тоа е дека инспирација за неговиот сликарски процес била музиката, особено џез музиката. Иљовски често зборуваше за неговите реплики како „џезирани линии“, кои реализираат и ритмичка и мелодиска структура, додека бојата избрана за позадина е всушност музичка скала во чиј клуч го доживуваме тој ритам и мелодија.
Иљовски е добитник на многубројни награди и признанија, меѓу кои и наградата за сликарство на изложбата ULUS 68 (1968), купопродажната награда на градот Чачак на 15. Спомен на „Надежда Петровиќ“ (1989), наградата „Горки лист“ на друштвото Синалко за достигнувања во областа на културата и уметноста (2006), Награда за ликовна уметност „Политик“ од Фондот Владислав Рибникар (2007).
Неговите дела се наоѓаат во Националниот музеј и Музејот на современа уметност во Белград, Националната галерија во Берлин, Музејот на ликовни уметности во Будимпешта, Музејот на современа уметност на Република Српска во Бања Лука, музејот Цептер во Белград , како и во бројни приватни збирки во земјата и странство.
